क्षर व अक्षर या दोन्हीहून वेगळा ,जो त्रैलोक्यात प्रवेश करून त्यास धारण करतो ,जो स्वतः आदि व अंत नसलेला ,अव्यय आहे त्या उत्तम पुरुषास ,पुरुषोत्तमास परमात्मा म्हणतात .
ज्यावेळी" अहं ब्रम्हास्मि "या वृत्तीरूप ज्ञानाने अज्ञान नाहीसे होते ,त्यावेळी आत्मसाक्षात्कार देऊन ते ज्ञानही नाहीसं होते .ज्यास मी ब्रम्ह हे वृत्तीज्ञान फक्त शिल्लक राहिले ,तो पुरुषोत्तम होय .
प्रलय कालच्या तेजाने दिवस व रात्र दोन्हीचा ग्रास करावा त्याप्रमाणे आत्मसाक्षात्काराच्या मुळे ज्याने स्वप्न ,सुषुप्ती अथवा जागृती या तिन्ही अवस्था पार केल्या आहेत तो उत्तम पुरुष होय .
ज्याठिकाणी एकपण नाही ,पण द्वैतही नाही ,आहे अथवा नाही ,हे दोन्हीही नाही ,अनुभव जेथे दिपून नाहीसा झाला ,असे ते जे काही आहे ते उत्तम पुरुष आहे .न बोलण्यानेच त्याचे वर्णन होते ,इतर काही म्हणजे जीव ,शिव व ब्रम्ह न होऊनच त्याचे होणे आहे ,जो विश्वाच्या उत्पत्ती ,विस्तार व ग्रासाला व्यापुनही उरला आहे तो परमात्मा आहे .
No comments:
Post a Comment